My dearest son, I hope you understand and know how much I love you.
Your Mom and me live to only see you
Before you were born trust me I didn't know
Just how much, how much I would love you so,
I had decided your name When I was nineteen
No one agreed at that time but I stood by and everyone had seen.
When first I looked at you
Not me everyone was filled with joy too
A father's love really is hard to explain,
Not everyone I am sure will feel the same.
Now that you are growing I felt the need to open my heart with you
Just how much really how much I love you so.
Time will pass day after day,
But trust me the love I have for you grows volumes with every day
Inder Bir Singh
Haiku 8: Taksîm
Her bir münkasım,
Girdiler taksîmâta,
Oldular taksîm.
Mehmet Keçeci,
09.11.2014, Istanbul/Türkiye(Turkey)
Tragic Bir al-Maunah
These humble men
Worthy of art memorizing
Repeating verses beautifully
Delicate rendering of tenderness.
The deepest poetricalism
Each nuance of meaning
Stand to read iambic verses
Illuminating the darkness.
But Blood-thirsty illetterated
Did not heed.
A flock of flying cadaver eaters
Swirling around, literature dead.
siiri üç ayakli sandalyenin üzerine birakip
yari çiplak bir küfrü lavaboya kusuyorum
yüzümün yarisini aynada kirip
ebem kusagindan bir ölünün
yanlislikla yarasini kanatiyorum
vaziyet sizdim kabugum kirilmisti
kemiklerimi bakir bir sinide kana bulastirip
ellerimi kesip pencereden disari atiyorum
susuyorum melenkolik bir sigintiyla
askilardan bir bir topluyorum sancilari
cigerlerimde sustali bir biçak
azick ölsem diyorum azicik
fazlasi saksida kuruyan adsiz bir çiçek mi
bir seyler oluyor
koridorun en sonun da
dis kapinin hemen arkasinda
ters dönmüs kaplumboga hissi
karinca sürüsü sirtinda tabut ok yönünde agit
ayriliga dönerken duymakla görmek arasinda ki an
bas agrilarimi buz dolu bir kovanin içine bosaltiyorum
geride biraktigim her sey bas asagi sarkik
anlamini yitiriyor tilsim tüm bulgular pozitif
sadakatsiz ve omurgasiz bir gölgenin
içinden geçtim de tutunamadim annemin saçlarina
siiri sargi bezine sarip
simetrigi bozuk bir masanin üstüne birakiyorum
Hengâme 2
yagmur yagiyor üryan ve telas içinde izmir’e
bir kadinin incecik parmaklari gibi dokunuyor bedenime
iterek karanligi geçiyorum sarhos dervisler mezarligindan
cebimde intihara meyilli flüt sesini annem saniyorum
yanilgidan içimdeki tanri resimlerini ters çakiyorum kaburgama
daglara ormanlara suya inaniyorum içime düsmüs süpheden
dionysos’a kiziyorum sesimi bosaltiyorum bakire bir cümleye
rest diyorum yasadigim ana gören olmuyor korkudan
süzüldüm can ve ten üstünden delirmesin diye sizi
kendimi ve psikiyatri doktorumu yitiriyorum
ablak suratli monolog bir budanin aklinda
eklem yerlerimde repliksiz korkunç titremeler yaliyor kendini
nietzsche ile karsilasiyoruz psikiyatri kavsaginda
kan sicaktir diyorum parmaklarimi çikariyorum beynimden
durmaksizin su içiyorum elmaya kan bulasiyor agliyorum
nilgü’nü hatirliyorum bir balkona siginiyorum
meryem ve üç kardesi bir de isa
yemin olsun ki ölüm yamalidir diyorum
sonsuzlugun girtlagindan çekiyorum kemiklerimi
ainsten oluyorum çocuklugum kaçiyor anne karnina
Suyun akisi gibi geldide geçti iste
Ince bir tüy gibi sallanirken annem
Içime düsen kor gibi atesti bende
Nasil bir hicran yarasiydi annem.
Aciyi emanet birakip gittigin zaman
Yüzün eksilmisti bütün aynalardan
Nefret duyarim artik tüm ayriliklardan
Atlikarincadan düstügüm gündü annem.
Gökten yildiz düserdi ogul dedikçe
Müzmin agri gibi saplandin içime
Yarim kalan o bahtiyar günlerimize
Sevgiden yoksun yasiyorum annem.
Hep eksik birseyler var yoklugunda
Kaygilarla dolu yüregini andigimda
Dilimin dönmedigi kubbenin altinda
Gözümde tüter yattigin toprak annem.
Muhal sözlerim,ki lal olur kalbrinde
Solan açmazki giden gelmez haliyle
Say,ki yoklugunun ahi deger kalbime
Sanki tecelli ediyor gül yüzün annem...
Mustafa Yaman
04 ekim 2017
Varlik denen bu alemin
Yeri yurdu belli degil
Soyu kayip ademin
Basi sonu bir degil.
Hayata çok sey verdik
Köprüyü geçmeye geldik
Öyle çok hatlar yedik
Dayanilir bir sey degil.
Uzunca yol yürüdün
Yollar bitmiyor gördün
Artik defteri dürdün
Anlatilcak bir sey degil.
Bu daglar bu tepeler
Hepsi ayni yerdeler
Birde anlativerseler
Gelen giden az degil.
Dalginlik içinde yattim
Yanlizlik içinde kalktim
Gün boyunca aradim
Bulunacak sey degil...
Mustafa Yaman
05 ocak 2018
Bir ufak dunyada yasar dusler
Sonra bir dev olur da yurur sessiz.
Sanki dost olur senle duslerini sorar sorgular.
Sanki gercek dusunde yasanmis her oyku
Boyandi korkunun ziftine ve sesinini bastir dediler,
Koyugun bacagi soylediler ve sessiz devler
Duslerinde hep asildi birer birer.
Bir ufak dunya da kesmekesin kendi icinde
Sanirsin sen sessizliginle tek basina bir dev,
Ses versen el uzatsan her erkisi bir dev,
Dedicated this poem freedom fighters...
Bir dilenci yurur sokaklarinda
Nefesi sorar sorgular
yuzu cokmus gozlerinde fer yok
Adi da yok yuzude yok
Anilmadikca hapis karanlikta
Vurguna vurulmus yuzu yok
Atesin yangini sonmus
Ruhunda nefes yok
Ama gonlunde bir sevda
Tini karanlik sokaklarada
Dilenci olsan da kim yazar sana
Ey gonul vah vah deli gonul
Hallerin hal deyin perisan dilenci gonul
Bir goz kirpisinda gecti hayat
Bir kapi zili tesaduf gecmisten gelecege
Kapinin onunde kizil sacli adam gozunde simsek
Otesinde gozleri yesilinde kivicim kiz
Ne kizil sacli adam nede yesil gozlu kiz
Kavustular birbirlerine ne gecmiste nede o gunde
Bir goz kirpisinada gecti hayat
Ne dusle senle gecti yillar
Ne hikayeler senle yasadik birlikte
Bir gun yakin asik
Bir gun yabanci
Omur goctu boyle
Sanki sen dusman bana
Hep birlikte yasanan yillara
Kusmusun sevdasin boylesine
Soframdan tat almayan sen
Yeni bir damak tadi bulan ben
Sanki bilmem mi gecmisimi
Hic bitmeyen yanardag ofkeni
Ve siddetini yasadikca seni
Unuttum desem unutsam desem
Sevgimle ortsem desem
Ayni bitmeyen ofke
Ne yapsam bilemem
Bu nasil hastalik bende
Iksiri zehir kendim
Senle ve sensiz bir hic
Yururum yolumda
Korkmadan yasamin
Senle sensiz bir hic
Bir dag yamacinda ucurum hayatim senle sensiz bir hic
Yasam dersem kabulum agit yakilmis sevdamiza
Hikayesi umit olsa da acsa cicek olsa sevda yaylalarda
Senle sensiz bir hic bilerim tasinmaz yasanmaz nefesimiz
Bir cicek sevda yaylada ruzgarla esen
Kosma olumune desem kimse dinlemez
Ruzgarlar sallar eser gullu basma bedenini
Saklar saclarini yazmali basortusu dantelli
Akar bir nehir sevdayla senle ve sensiz hic
Bir koca cinar bolunmus toprak yarik yarim
Amansiz nehir akar bolunur delinen kalbim
Senle ve sensiz bir hic canim sevdam
Cok canlar oldu telef gozyasi oldu tasti irmak
Cok analar yakti agit kan kirmizi irmak
Cok kahpe planlar hoyratca goz yumanlar
Cok aci kahkahalar oyunu sessizce oynatanlar
Senle ve sensiz alkis tutanlar bir hic utancim
Gelecegim senle sensiz
Isigin dusu umidim cocuklarim
Isigin dusu yagmur
Yagar yagar
Sicim gibi duser
Duser ustume
Uyanirim dusumden
-Hatirlarim -
Gecmis yasanmis
Bitmemis hayata
Senle ve sensiz
Isigin duser ayin golgesine
Isildar yakamozun dalgalarin sesinde
Senle ve sensiz
Yasamim eser melteminde tenin
Aninda ruyam desem unutulmaz
Lodos kasirkaydi karanlikti gece
Karanliktan daha karanlikti dunya ve ay
Dusunurken seni ay isigi vursa yuzune
Senle ben sensiz bir hic
Bir yildiz olsa da aydinlatsa yolumuzu
Ask yalin bir cocuk goge agaca tirmanan
Nehirlerde ve denizlerde sandalamiz
Sevdamizi tasiyan goklere merdiven
Sen istedikce kosalim bilinmiyene
Ellerimizde isik sevdali gizem
Yagmur ve sel sonra gunes goklerde ates
Korkmadan bu defa senle yine olumune
Karanlikta ve komurun atesinde elele
Yuruyelim elele isigin harelerinde
Bir daha gelsem dunyaya Istanbulda
Sehrazatlarin atlari kosturur mu ruyalarimi
Bu ne cenk dipsiz ucurum yedi tepede
Bir girdaptir askim dalgalarin solugunda
Dogmamis her nepze sensiz koklanan erguvana hasret
Tasirmi yuregim sensiz ciga dusmus martilarin kanatlarini
Bir ucurum sensizlik goge donmus yasemin poyrazinda
Her nefesimde dus desem yuregime lodosun tersden eser
TARKAN -Beni Anlama
Beni sev, sev de anlama...
Dokun, hisset, ne olur sorgulama...
Sakin beni yargilama...
Yapma, degistirmeye çalisma...
Ah vazgeçme...
Arzula, sev, oksa beni, üzme, ne olur üzme
Ele geçirmeye çalisma hiç böyle beni
Sen bana, ben sana benzersek ne olur?
Nasil dayanir ki ask bu kadar aynliga?
Beni neden sevdigini hatirla ne olur...
O ilk günler nasil da askla sevisirdik!
Ask incelik ister canim, hoyrat olma
Beni böyle sev, degistirme, bosver anlama...
Bir güç savas degil bu, kendi haline birak...
Galibi yoktur ki hiç, ask bu unutma.
Ask bu, ask olacak
Sen izin verirsen yasanacak!
..seni seviyorum "Yasamak"..xoxo
Related Poems