Bulgular

siiri üç ayakli sandalyenin üzerine birakip yari çiplak bir küfrü lavaboya kusuyorum yüzümün yarisini aynada kirip ebem kusagindan bir ölünün yanlislikla yarasini kanatiyorum vaziyet sizdim kabugum kirilmisti kemiklerimi bakir bir sinide kana bulastirip ellerimi kesip pencereden disari atiyorum susuyorum melenkolik bir sigintiyla askilardan bir bir topluyorum sancilari cigerlerimde sustali bir biçak azick ölsem diyorum azicik fazlasi saksida kuruyan adsiz bir çiçek mi bir seyler oluyor koridorun en sonun da dis kapinin hemen arkasinda ters dönmüs kaplumboga hissi karinca sürüsü sirtinda tabut ok yönünde agit ayriliga dönerken duymakla görmek arasinda ki an bas agrilarimi buz dolu bir kovanin içine bosaltiyorum geride biraktigim her sey bas asagi sarkik anlamini yitiriyor tilsim tüm bulgular pozitif sadakatsiz ve omurgasiz bir gölgenin içinden geçtim de tutunamadim annemin saçlarina siiri sargi bezine sarip simetrigi bozuk bir masanin üstüne birakiyorum