|
Details |
Herman Dormehl Poem
Soort soek soort
Soort soek soort
Voëls van ‘n veer
vergader tesame
weer en weer.
Ons beelde is nou
in aparte rame
Tog blyk dit soos een
naam van die selfde
soort, ja soek soort
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Kom wind, kom weer – Kom oseaan
(Geïnspireer deur Laurika Rauch se lied)
Ek droom van my eie huis eendag by die see
Vir Laurika eentyd was dit nag
Myne staan ook op ‘n rots: maar dis dag
Daar in my huisie oordink ek my weë
Geen wind, geen weer, of oseaan maak my bang
Nagwaak nie meer, maar met daglig versier
Al is ons arm, my huisie is duur
Want daai kant is hartjies aan die muur op gehang
Sonsak, Suidwester se wind laat my bid:
Ek dank U o Heer vir die goed wat ek het
Die oseaan, my maatjie, die stoep en my bed
Hier by my huisie kan ons rustig sit
"Kom wind, kom weer – Kom oseaan"
Die storms en winde kan ek nou verstaan.
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Africans are all of us
My dream for our nations - to forget what has been
To focus on here - and where we're right now
Our hearts will remember, our eyes have yet seen
Come here in the present - kneel down with a bow;
Not to each other - but each others pride
Let’s lay down the roots of t’was evil inside
Neither of us has no anger to hide
Our God and our "Nkosi", be You still our Guide!?
Unite segregation of hearts far apart
Create what could be the real African art
Not your’s - ever mine, would no soil here belong
A Paradise broken will prey all along
For a place in the ancestors' legacies left
to those who left life and what seemed then like theft
Will elimination foresee what was lost?
Will legions of violence provide for the cost?
"Modimo", Our Father, we give You our land
Please, "Siyacela", lead us by your Hand
Political parties have failed to unite
Teach us to see them - in The Creator’s Light
“O fidise dintwa” is not really true
"Hemelse Here", we give up to You!
Colours of rainbow should come from Above
I'll contribute to the "Simunye" Love.
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Wens van die Nagtegaal
Die tering knaag en groei aan my; elke uur en dag
Obsessiewe abses met ‘n kompulsiewe smag.
Grou ‘n gat en maak maar plek; vir doodsangs in die nag
Wie sal huil? Wie sal treur? Wie sal wen? En wie sal lag?
Na-ywer in die klank sal klink, en saggies sal hul sing:
Talmend ritmies, soet sal klink; as hul die loflied bring.
Liedere, sange, stemme klink; hul ereplek is lankal vol –
Dit sal wees die slot van daardie donker dooie kol…
In die geestelik’ vergadering; ‘n liggaamsdeel se doel
Vergroeisel was die pyn en nou; die einste wat ek voel.
Los maar eers die chirurgie; ‘k wil dit liewers hou –
Dalk nie eers kwaadaardig nie; ek wil dit mos onthou
Helfte van my saailinge en dubbeld van my oes
Die kanker wat my lewe eis kan my nie meer verwoes!
Sê nou maar ek kies die pyn; word dit ‘n afskeid-lied?
Hoe sal dit dan ooit kan wees? Die raad sou dit verbied…
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Verdwyn
Gespruit en toe vergete met gewete van papier
Besluit te neem om als te los wat hierso agter bly
Eers drie; toe een; toe twee; toe vier
Die som van toekomsblik vir jou - maar eerder meer vir my
Die aand was koud en hunkring sterk sou waardes my verpas
Uitnodigend - en kort voor lank was jy my warm jas
Maar soos ‘n fondament bly ek die een wat agterbly
Ek doen en werk verwagtend want die vrug het my verly
As steunpilaar vir jare nog, sou ek die las moes dra
Vergete hoe die woeker-nag my meer as dit sou vra
Ons oes is nou die vrugte van die saad van liefdesdaad
Jou jas in my kas wil nie meer pas – ‘n las bly inderdaad
Eers twee, toe vier; toe drie dan een
Jou beurt die anker rol te speel, wyl ek die winter nag alleen
tot in die lente steeds sal wees – al is die kinders ook by my
Groei my enigheid tot bo, waar die Wysheid met sy hulp my lei.
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Moeg
Die vaak oorval my moeë liggaam
Ook maar dan figuurlik net
Kom ons paaie ooit weer saam
Sal my brose hart jou oë belet
Moeg vir al die kommer, Ja.
Dit was die oorsaak wat my pla.
Jy met jou ou sirkel-dans
Het misbruik my soetste kans
Gekluister in jou fluisterstem
Soos donderslae my siel weerliknk
My denke was oplaas geklem
Jou woorde weer geblink, gewink,
….gestink!
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Wen
Deelnemer-wenner van tong en van lip
wys my hoe my kanse my dalk mag ontglip
Gereed en gesond en geoefen - Daar staan
die groot opponente. Elkeen in sy baan
Gespierd opgewarm - hul intimideer
‘n sielkunde oorlog. Hoe kan ek probeer?
‘n Knallende wegspring gee voorsprong aan my
Die ander atlete het agter gebly
Sal ek as ‘n wenner die wenprys behaal?
As ek nog my aandag op reuse bepaal?
Die leidsman word leier selfs as daar nie toon
‘n testosteroon wat sy krag mag beloon
Aanhouer wenner indien ek kan slaag
om steeds in die wenplek my kanse te waag
Vermoë om te ywer, te swoeg en te stry
Ek’s eerste die wenstreep en mylpaal verby!
‘n Lekker gevoel – Waar die res kon verloor
Die groot, regte wedloop
…lê steeds vir my voor
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Moving on again
Relieved from tug of war in me, I have to say thank you.
Like Amazing grace was I once lost; but found some of my liberty
Released in me the trap of guilt and hope of joy t'was new
I could no longer make-believe that I Was in reality
I got smacked hard back on track - and out of prison dreams
Ignoring all life's precious gifts, had me drowned in poison schemes
Since overcoming fear alone, of being lonely, fades away
The history in all its ways were all the time I knew - this way
Now unaware of what may come; and how -or if - it may
I must announce that "I don't know" is all that I can say
Only God my future holds, and shall no plans I make
I'll trust, obey, and seek His will - It's all for Kingdom's sake
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Twintig tien tot nou
So vinnig soos jy inwurm… in troosprys vlees-genot
..en dink dat dit so lank sal hou; Pasop vir toekoms lot!
En as ek dan verkeerd mag wees – bewys dit dat jy het
presies gedoen wat ek kon sien; Die fout was niè ons bed!
As ek die feite reg verstaan; en my gedagtes dwaal
na daardie tyd toe hy besluit; my by my werk kom haal –
en saam met ons… aan tafel sit – selfs oorslaap vir die nag…
Die legkaartstuk ontbloot aan my…: dat jy hom toè al smag!
En effens met die tyd verloop; steeds in ons ou verhaal.
(Dit was daai aand wat èk weg was) jou skandes jou inhaal.
Gesê dat dit ‘n hoorsê was…; jy hom nie aan wou raak…
Twee jaar later, facebook wys…, jul foto amper naak!
Nou sê jy my dat ek verbrou en jou wou agterlaat?
Terwyl die laaste legkaartstuk jou sondes teen my haat
wil ek probeer om aan te gaan…; my lewe op te bou
in plaas daarvan om blindelings my drang te onderhou.
Ek draai my rug finaal op jou, maak jy maar soos jy moet.
Mag hy jou gelukkig maak. Mag jy hom alles gee.
Ek was my hand onskuldig met - my vredevol’ gemoed
terwyl ek dan die laaste traan…; hier van my wang af vee.
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
Details |
Herman Dormehl Poem
Silent was the war that thundered battles in our home
The bedding sheets were all stained red – I used them to disguise
the bitterness of self defence: I had to kill your lies!
I knew that time would be my friend when I gave up the fight
My armour plates corroded green – I used them to delay
the call to arms, my heart would drum: “My enemy to slay!”
Your poverty of intellect devoured all your dreams
Like petals soiled, your rose shed tears – You used them, then obtained
financial gain; parental fame. A right to be maintained
I knew that time would be my friend when I began to fight
Like cauldron boiled, subsided fear – I trampled over you
Custodian. My heart now chants: “My offspring now delight”
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
|
|