Details |
Gerlyn Sojon Poem
Bakit hindi ko maiwasang umagos aking mga luha
Sa tuwing ako’y iyong binabalewala,
Nalulungkot at nalulumbay buo kong pagkatao
Sa mapait at matabang na sa aki’y pagtrato.
Naluluha at nasasaktan ako sa iyong mga banat
Pagkat mas lalo mo lamang nilalayo ang loob sa lahat,
Ngunit kahit gaano pa ka tulis ang iyong mga salita
Matitiis hindi pagkat ikaw ay namumukod tangi.
Alam mo bang nilalanghap ko bawat samahan natin
Tuwing tayo’y masaya, nagtatawanan at nagkukulitan,
Kaysarap ngang balikan parang nakakawala ng hapdi
Napakagaan sa pakiramdam at lumbay ay napawi.
Alam mo namimis ko ang tunay na ikaw
Hindi ko na kase iyon sa’yo natatanaw,
Noong ngiti mo’y napalitan na nang ngiwi
At ngayo’y halos wala na talagang mahawi.
Kailan ba tayo magkakasundo?
Hanggang kailan magdurugo aking puso?
Na ikaw ay tiisin at laging intindihin.
Kailan mo kaya mauunawaan itong damdamin?
Sana lang alam mo ang laman nitong puso
Sana alam mo ang bawat sugat at kirot nito,
Nang ang paghilom naman ang mamumuo
At liwanang sa isip at puso’y makakamtan ko.
Copyright © Gerlyn Sojon | Year Posted 2014
|
Details |
Gerlyn Sojon Poem
Ang kahimtang sa pagka-estudyante
Dili sama sa pagdula ug online game,
Na kung ikaw buot ng mapul-an
Sayon ra kaayo nimu ning iundang.
Sa gikaingon pa sa usa ka istorya,
“Ang kinaadman maoy pundasyon sa atong katilingban.”
Busa estudyante isantok kinis alimpatakan
Ang pagtuon aduna usab gisapnay na tulubagon.
Tuod man ang kapit-os sa kinabuhi imung mabaktas
Peru dili kini ang rason ng ikaw muatras;
Kay ang pag-atras usa lamang ka timailhan
Nga ikaw way pagsalig tuod man talawan.
Busa ania ang matahom nga tambag
Sa mga kabudlay, hagit sa katilingban ug temtasyon,
Ang pagsalig sa kaugalingon ug Labing Halangdon
Mao’y labing maayo nga dapat nimung buhaton.
Kay ang tanan usa lamang ka pagsulay
Ug dili angay ikabudlay bagkos atong ikalipay,
Matod man angay igapasalamat sa Labawng Gamhanan
Kay kini timailhan, kita iyang gipangga ug gipiyalan.
Copyright © Gerlyn Sojon | Year Posted 2014
|
Details |
Gerlyn Sojon Poem
Nang sa mundo ako ay nagkamulat
Sa isipan ko’y hindi ikaw ang hinangad,
Pangarap na maging ano o sino
Ang siyang sa puso ko’y namumuno.
Nang lisanin ko na ang sekundarya
Napatigil ako sa isang banda,
Bakit kaya noon kaydali mangarap?
Bakit kaya ngayon sobrang kayhirap?
Parang tinik sa lalamunan ang pagpili
Nang kursong magbibigay sayo ng galak at ngiti;
Halo-halong emosyon ang uusbong
Kahit sino-sino na lang ang tinalunton.
Mahabang panahon na ang aking ginugol
Sa pagpli ng pangarap na hindi mapupurol,
Iba’t ibang suhestiyon galing sa iba
Ngunit sa huli, ako pa rin ang magpapasya.
At nang araw ay dumating
Sa pagpasok sa paaralang Unibersidad
Tuliro ang isipan, pati ang damdamin
Ano bang kurso sa akin may kalidad?
Dumatal na ang dapithapon
Ngunit pasya ay di pa nabubuo
Litung-lito kung ano ang susundin
Si ama’t ina o aking isipan at damdamin?
Waring sana’y taimtim talagang pag-isipan
At tanawin ang mangyayari sa hinaharap
Lalong-lalo na ang gabay ni Amang Lumikha
Na siyang nagpukol sa atin ng buhay na dakila.
Copyright © Gerlyn Sojon | Year Posted 2014
|
Details |
Gerlyn Sojon Poem
Narito na naman ako sa isang tabi
Nalilito bawat araw at gabi,
Naguguluhan sa kung anong mararamdaman
Sa bagong pag-ibig na aking natagpuan.
Sinisigaw ng isip na ‘wag nang sumugal
Sapagkat ito ay hindi rin magtatagal,
Pigilan ang damdamin kung kinakailangan
Upang sa huli’y hindi ka masasaktan.
Araw-awar na lang ikaw ang laman nitong puso
Dati rati naman mundo nati’y di magkasuyo,
Paulit-ulit na lang bawat tao ikaw’y nakikita
Dati rati naman hindi tayo magkakakilala.
Ngunit hiyaw ng puso mo ay mahalin siya
‘pagkat mundo mo’y mabubuo tuwing siya’y kasama,
Liliwanag at kikislap ang madilim mong daan
Kung pag-ibig niya ang pipiliin mong madama.
Kaya hiling ko na lang sana ay makalimutan ka
Nang pusong hangal ay hindi na magdurusa,
Sapagkat pag-ibig sayo’y wala nang pag-asa
Nang malaman na may mahal ka na pa lang iba.
Copyright © Gerlyn Sojon | Year Posted 2014
|