Home » Poems » Best » Jonathan Micah Espiritu » Best Jonathan Micah Espiritu Poems

Best Poems Written by Jonathan Micah Espiritu

Below are the all-time best Jonathan Micah Espiritu poems as chosen by PoetrySoup members

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Lisan

Kailangan kong lumisan sandali sa init mo
Paalam ng panandalian sa ngayon
Alam nating darating ito
Salamat sa kahapong pinagsaluhan
Iiwan kita na may pag irog sa kaluluwa

Magbabadya ang kinabukasan na di natin alam kung ano meron
Susulong sa pagbabago ng mundo ang ating mga nararamdaman
Iibig muli at siyang aakap sa iba
Iuukit ko sa akin laman ang alala ng iyong alindog
At ilalagay ng habang buhay ang imahen ng iyong ngiti sa aking isip

Aalis panandalian
Lilisanin muna ang noon
Magbabalik ako at sasamahan ka
Punasan ang luha mo’t subukang ngumiti
Ikaw ang tala. Ang tala ko.

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Takipsilim

Slowly fading
Slowly walking
Slowly dying
Slowly but surely

The sunset is not always pretty
It brings forth calls from the death deity
A love lost to exhaustion
The heart gave up, no more passion

Slowly but surely
Slowly dying
Slowly walking
Slowly fading

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Gunita

Papano iiwasan ang bagay na matagal na nasasaiyo?
Kung sa tagal ng panahon magkayakap at magkahawak kayo? Ang mga bagay at imahen na pilit
mong nililimot.

Gunita.

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Dito

Dito sa higaan ko inaalala ang mga ngiti mo
Pilit kong inaalala ang sarap ng mga halakhak mo
Oh anong sarap ng maramdaman ng akap mong kay init
Sa bawat hininga mong puno ng pag asa’t pag lalambing.

Ang bawat oras ay napakabilis
Utak ko’y tuliro sa pagpapaalam
Kung pwede lamang na ika’y itago
Mahirap ang ikaw wala kahit isang dipa
Pero ang bawat araw na ikaw ay nasisislayan parang bagong mundo ang binibiyayaan

Ang pagsinta ng pagkatao ko ay iyong dulot at sanhi
Dahil dito sa himlayan ko ngayon gabi pag irog ko ay di ko ikukubli
Sayo ang aking ngiti
Baunin mo hangang sa hapong iyong paguwi
Dahil sa gabing malamig, pag ibig ko’y iyong baga at sa lungkot ay gagapi.

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Nung Una

Nang unang nagtagpo
Ngumiti ang araw
Napawi ang basa at malumbay na puso
'Di na ininda ang hapdi ng kinahapunan

Nagtawanan ang bawat kaluluwa
Umiyak ang mga damdamin
Nagsalo sa init at lamig
Nabusog ang puso
Sa gulo may kaayusan

Sa gulo may kaayusan?
Isang malaking tanong
Isang tanong unti lamang ang may sagot
Ilang unos ang dumaan
Damdaming puno na ng nyebe

Ang ihip ng hangin ay mainit, nakakapaso
Liliparin ng isipan ang mga nasabi
Pero pilit itinatago ng puso ang hapdi
'Di maikukubli ang luha
'Di na muli babalik ang ngiti ng araw

Pumikit ka na at humanda sa pagbitaw
Dahil mauulol ang pusong sugatan
Kakain ng bububog at tinik
Makikiusap na parang pulubi ang pagkatao
Ngunit di ka na pakikinggan

Nung unang nagtagpo ngumiti ang araw
Nagyon badya ng ulan na parang halimaw.

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

The Fire Dancer

All you did was flash your brilliance
Your heat radiates with every beat
My heart succumbs to your stares
My body trembles, my eyes blurred

All along, I thought my soul will not long
Then again, I was wrong
I needed your flare
I needed your warmth

As evil as the darkest night
I long for you
I long for you
Fire Dancer

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

The Princess

You came to me like a star in the night
You shone like a diamond so bright
I will not let you go
Even if my heart will go to and fro

Even the languages of this earth
Cannot define your elegance
Like an angel's breath
Your noise brings release and slays the dread

I, the king
Will slay the dragons that bring
Tears, anger, sorrow and grief
My heart, my fist your armor and relief

My princess, my child
I, the king will be forever on guard
All those whose spirits are wild
Will taste your father's sword, dagger and barb

Comets will fall
The Earth will crumble, still you will stand tall
For I, your king see
That you will become anything you want to be

Ah. Alas the Princess will rise and never will she fall

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Start

I need to start new
Something without you
Alone and by myself
I am that willing to starve myself
Arrange everything
To erase the memories you’ve given
In a beautiful surrender
In a beautiful and graceful surrender

In a little while
Precious time wasted in thinking about you
It will not be the same but my heart will change and my mind renewed
Laughter, oh my laughter will echo
I know you won’t be coming back
My heart will solidify like a rock
Hands clasped smile in my lips
No more you. No more due

Details | Jonathan Micah Espiritu Poem

Ersao

As we finish our last meal
I looked at you with dismay and ordeal
Hurt,annoyed

You left me and dined with someone new.