Die Lewens Gang

Die Lewens gang So dwaal ek rond in die lewens gang vol van verlange en oral teen di mure hang potrete van herineringe. Die tyd het geloop sy eie loop geloop. Hy het ons mee gesleep en wys gemaak. Tyd het geleer ons geleer dat ale wonde genees, maar tyd was ook te kort om vergaane geliefdes weer te groet. Soms is ons spyt gewees, soms het ons net n sug van verligting, tyd sal ons weer verder vat, Die onbekende in die lewens lange gang af en oral sal daar weer nog potrete by kom van vriende en geliefdes wat in die niet verdwyn. Maar die herinepringe sal weer trug kom waneer ons stil raak en trug blik na tye wat verby is. Daar loop weer 2rye spore deur my lewe, soos in die lewens gang van ons lewe, verskyn daar ook n potrret van jou op my muur, en ek weet uit eindelik is jy ook op geteken in my lewe. My gemoed raak stil want soos van soveel kere van tevore moet ek woner sal die potret bly hang, want hier in die gang van di lewe is daar onbekende dinge, dinge wat kan uitwis dit wat eens mooi was. Dinge wat gedagtes kan sper en gevoelens kan koud laat, en ek skuif die prent weer reg want met vetroue en geloof sal die potret ook bly hang en die kloue van liefde sal hou en nie laat gaan. Want die gang van die lewe is nooit reguit nie. Nuwe uit dagings wag. Om elke draai, maar as ons om ons heen kyk is ons geliefde daar, om te help te hou op dit wat reg en eg is. Want die mense rondom ons sien n masker n masker wat niemand behalwe ons geliefdes weet wat agter aan gaan nie