Home » Poems » Best » Milbert Salmasan » Best Milbert Salmasan Poems

Best Poems Written by Milbert Salmasan

Below are the all-time best Milbert Salmasan poems as chosen by PoetrySoup members

Details | Milbert Salmasan Poem

Dalit Kay Nina

Kung sasariwain ko sa 'king isip
Ang nangagdaang mga kapanahunan,
Liban kay Jessang lubhang pinintakasi,
Ikaw'y naroon 'di ko maikukubli!

Sa koliheyo kata'y nagkakilala,
Katoto kita sa 'sang asignatura,
Sa unang tagpo'y 'di ko maikakaila
May paghanga ako sa iyong nadama.

Aywan ko rin ba Nina't 'di ko sadya
Na noon ni Kopidp ako'y napana.
Nasok sa kamunti- muntiang himaymay
Na aking laman katagian mong taglay.

Makailag- ulit sa silid-aralan,
Habang ating guro' nagbab'hagi alam,
Ako'y nag-aastang maysakit tiyan,
Labas- pasok silid ng ikaw'y matunghan!

Minsan, maaga pa sa silang ng araw
Kung ako'y dumatal sa silid- turuan.
Takot mahuli? Oo! Ngunit ang pakay
Liban sa takot, Nais kang masilaya.

"di naglao'y lumipas ang mga araw;
Ikaw'y ipinagdamot, wari ninakaw
Ng oras. Naubos buong limang buwan
Kay bilis, animo kidlat kang naparam.

Sa gayon ka tatamis na alaala,
Ay gayong dita rin sinikap kong bathin.
Dahil sa likod ng sibol nang paghanga,
"di ko nasabing, "Nawa ikaw ay akin!"

Ngayon, tila mga along nagbabalik
Ang mga araw ng tuwa kong nasapit.
"yong mga araw'ng ma kamandag sa huli
Ngayong kaklase kita sa Master's degree.

Ngunit ngayong tana'y multong nagbabalik,
May sinusumpa akong 'di mauulit!
Ang batid ko lang a siyang gaganapin
Ay liligawan kita. Walang pipigil!

Kung sakaling ngayon ikaw'y may pag- ibg, 
At ikaw Nina'y sadlak sa pagkatali,
Magka- ao ma'y 'di ako palulupig!
Laya mo ay hihintayin hanggang huli!

Details | Milbert Salmasan Poem

Sa Gitna Ng Paghanga

Siguro ikaw ay pangarap na lamang
Nitong dukhang sa’yo’y lubhang nahihibang.
Pangarap na kawangis ng bahaghari
Makulay subalit ‘di ko pag- aari.

Siguro ito ang mainam isipin!
Ne sa bangungot, ang ikaw ay ariin,
Ay himala na sigurong matuturing;
Maging ang ako’y taos- pusong mahalin!

Kasi higit sa’yong sabing, “’Di ma’ari!”.
Ang Diyos na lubhang maluwalhati,
Sa guni- guni ko ay Siyang nagsabi,
“Tao, ‘di Ko matutulot iyong mithi!” .

Kung kaya, sa gitna niring talinghaga,
Sabihin na bahag yaring abang buntot;
Ituring ‘di pantas sa gan’tong batalya
At, sa huli, alipin sa hiwaga ng Diyos!

Details | Milbert Salmasan Poem

Sa Likod Nitong Politika

Malimit kitang tinutukso kaibigan
Subalit madalas ka namang minamasdan.
Akala mo laang na wala kang halaga,
Kabaligtaran pagkat labis na mahal ka.

Oo,tinutukso ka sa’yong pagkatao,
Sinasaktan pa mula ilong hanggang puso.
Kahit man ika'y halos mapatay sa tukso,
Paumanhin pagkat lahat yaon ay biro.

Halimaw akong palagi kang sinasakal,
Yunuyurakan minsan iyong puri’t dangal.
Subalit hirang sampu niring kamalian,
Katut’hana’y labis-labis kitang mahal.

Totohanan ‘tong sigaw ko na “MAHAL KITA!”,
Oo, dinig ng Diyos tangi kong Prensesa
 Katutuhanan sa likod ng politika,
Ang sa puso’y totoong itinatangi ka.

Details | Milbert Salmasan Poem

Hihintayin

Tinataningan nang kumunoy ng oras
Sinusubok kung hanggang saan ang antas, 
Minsa'y nahahapo ang katawang lupa
Subalit puso'y pigil…ayaw madapa.


Denidelubyo sa paghihintay sa'yo, 
Nasasaksak minsan sa may gawing puso
Amin kong dinar'ma sampo nito mahal, 
'Di na bali pagkat pag-ibig ay bukal.

Ito'y walang saklaw ng pagmamalaki; 
‘Wag ituring na pansar'ling pagtatangi
Winiwika lang itong naging hantungan
Sa pag-irog ko na pakikipaglaban.


Mahal lahat na yata'y halos dinaig, 
Muntik nang binigay sa'yo ang daigdig, 
Sana'y sawing bugna'y ‘di sa'kin mauwi
At ang pag-iro'y tuluyang manatili.

Giliw taos-puso't sadya kitang nais, 
Kailangan ka't ‘di 'to pagmamalabis.
Karangalan ko'ng kita'y hihintayin
Hanggang sa huling buhay nitong damdamin.

Details | Milbert Salmasan Poem

My First English Poem

A Realization

Once upon a time, a baby was born
In a small town near the green mountains. 
He was living life off from thorn.
Blessed! But he’s always in pains?

He had all that he desiderates;
…All sorts of visual things he named.
His life was viewed by people as perfect
But his jaundiced views were not tamed.

His conviction of what’s good from bad,
To obey his parents or his heart?
All “withins” conflicted realities;
But stood still gaining victories.

When he craved for peace and happiness
The world insinuated, “Gain degrees!”
He obeyed the world and “he” ‘til fitness
Has drawn. A striving man almost ceased!

The tour of uncertainties fastened.
Then, he was asymptotic to death.
“The search for realities is through- end?
What’s really real? To view death as faith?”

When he was fighting for his lone life,
He search again what was unanswered.
He screamed, “God…God… are… are you alive?
Before this ends, be real! You’re unheard!”

He suddenly filled like stone from above. 
The sound of ambulance was heard.
Its sound was like freedom of a dove?
Or it sounded like death- we always feared?

A sad month passed by just like a jerk.
There was no hope and nothing to hope!
One single night reality was torqued.
He shouted, “God is real!” and woke!

And from then on the doubtful boy was fixed.
All his incertitude was vanished.
A renewed life after a heavy rain?
Or rainbow after reality finding?

Details | Milbert Salmasan Poem

Sa Silid- Aralan

I.
Matapos ang pagsabog ng 'yong alindog,
Mayro'ng ingay'ng sa paarala'y pumutok,
Walang anu- ano, ang laya' y nasugpo.
Silid nati'y nagkakulay at napuno.
II.
"Dito sa bandang hilaga ng likuran,
Sa layo'y patayo kitang tinutunghan,
Tahimik 'kong puso mo'y sinusumpaan
Ng pagmamahal ." Kung nauulinigan...
III.
Kung nababatid mo rin, o, aking pita,
Sa kaumiran ng bibig ko'y may pasya.
Ito'y, "Ang utak at puso'y itataya!
Magbabanat- buto nang ibigin sana.”
IV.
Katipunan ng talastas na 'lang ingay
Ay pinagtitibay nang pagtat’as- kamay.
Kung nababatid o kaya'y naririnig,
Liban sa Diyos, ang saksi'y itong silid.

Details | Milbert Salmasan Poem

Mga Katanungan

Mamakailang- ulit nang nangyari 'to?
'di maka- idlip man lang mga mata
Ilang ulit na bang nalihis sa mundo?
Hating-gabi, ikaw'y saksi!Sumagot ka!

Siguro mga sampong beses na yata?
Makisimpatya ka't ngumiti man lang!
Hindi ba? Kung 'di, tayo't ikaw'y magwika!
Hating- gabi, ngayo'y mangusap ka naman!

Ako'y iniwan ng taguri'y pamilya.
Imbi't ipit sa pugad ng umuusig,
Dito sa bangin ng siguro'y sakuna,
Tanong ko'y, 'Muli pang iniwan, o, bakit?'.

Kung babalik- tanawin ko ang nagdaan
Ay hindi ba't mandalas pa sa parati?
Sa gali't alimuom man dinamayan
Kayo! Ngayo'y 'niwang sa takot lugami?

Ganito ba ang aking dapat sapitin
Sa libong kabaitang aking napunla?
Ito ba'ng igaganti ninyo sa akin
Sa tulong kong sa inyo'y sukat nagawa?

O, hating- gabi, hiling ko'y sumagot ka!
Magkusa kang tugunan 'king mga tanong
O kaya'y hugutin yaring mga paa
Sa lusak- takot na niri'y nagbabaon!

Ikaw nalang ngayon ang ako'y mayroon;
Liban sa nasa kamatayan nang buhay.
Wala na mga naturingang katotong
Tunay. Sila'ng mitya na ako'y mama'mtay!

Details | Milbert Salmasan Poem

Nakakaiyak Parin

Kaluluwa ko’y muling sinasariwa
Ang nangagngulatding-talulot ng tuwa
Na bibihira na lamang nadadalaw’t
Nadidiligan nitong abang gunita.

Dito ngayon sa ‘king pagbabalik-sulyap
Sa kahapong tila ‘di malip’rang-uwak;
Kaluluwa ko ay nasubsob sa dawag
Ng damuhan ng gun’tang nasawimpalad.

Dito ay aking pamuling namamalas
Ang mapanglaw’ng kagalakan ng lumipas.
‘tong galing buhat sa nasawing pagkasi
At pagtatangi sa isang binibini.

Saka mga mata ko ngayo’y uma’mbon
Ng luhang dito pala’y nagkukulong.
O ‘yong alaala nasawing pag-ibig…
Kinakamandag parin aking isip.

Details | Milbert Salmasan Poem

Gising Na

Nagkulong sa ilalim ng kasawian
At nakatulog ng walang kasalanan,
Sa pag-ibig sa iyo ay nanirahan,
Datapwa irog maaga kang lumisan!

Ilang araw kong sarili ay nilitis,
Bawat gabi luha’y kasamang tiniis,
Ikaw sa dibdib kay tagal ‘di naalis,
Bakit buhay ko’y ‘kaw ang siyang ninais?

 Payo’y kay rami na sa’kin ‘pinabatid,
Bakit itong utak ay naging makitid?
Hirap talagang masawi sa pag-ibig
Maging aking utak ay ‘di dinirinig.

Isang araw ay namulat akong hubad
Bakit dala ng kasawia’y natamad?
Buhay ma’y mababansagang ‘di mapalad,
Siguro’y‘raming pag-ibig pa’ng lalahad!



Ngayo’y panahon nang kusang pagbabago,
Mulat na ang utak kong kunyari nagtago.
Paalam na sinta kong dagling nang-iwan!
Aywan ko ba’t bakit kidlat kang lumisan.

Details | Milbert Salmasan Poem

Kay J

Ang iyong kariktang lubhang bumighani
Niring puso kong ‘di marunong Kumasi; 
Siya ring imaheng gumanti- pighati
S'yang naglaho't dahil niring pagkasawi.

Hindi sa kita ay aking sinisisi
Sa bukas sa balanang aking nasapit; 
Hindi sa naglilo ang iyong pagkasi.
Kundi, Siguro, pag- irog mo'y napatid! 

Kirot man sa dibdib ang naging hantungan, 
Ang noo'y paraisong pagmamahalan, 
M.J. ay sa dagli ng iyong pagparam
‘Di ko maatim na sa iyo'y dumamdam.

‘Di mo man hustong natalastas sa akin; 
Marahil ako'y naging mitya ng lahat; 
Ang kabuoang ako ang naging dahil
Na iyong diwang paglisan ay naganap.

Kung kaya, sa positibong haka- haka
Na ngayo'y sa puso aking nakakatha, 
Pabayaan mong umintindi't umasta
Na sa lipon ng sakit, INTINDI KITA!