Kronkelpaaie Van Gister

Kronkelpaaie van gister Ons almal is gesnoer op die paaie van gister Sommiges probeer nog ontsnap: Net meer bewuster Nog kronkelpaaie lê voor: Oor die maanskyn-flou Gevangenis steeds in die skadu. Wilde winde rou Spons-gewete sus en treur Voel ek die donker deur en deur Tasse vol van geluk en nog bagasie van haat Als kom in opstand hier binne in my gewaad My voete raak bedek met stof van optraendepad Hongerpyne skree agterna: Oor ‘n bietjie verraad Klipgedagtes kraak en breek Gister se pyn is more se wreek Die kou sweetdrupppels op my kop tart dan maar Die blote onooglik’ gevaar van wie-weet-waar Modder begin vorm in die doodwoeste pad Soos wat ek spoeg en huil-ween in die kronkelpad Waar sal ek loop vir more se hoop Op ‘n kronkel stowwerige optraendpad van gister?