Get Your Premium Membership

Buhay Ng Tao

Umiiyak ang mga ibon, pumapatak na naman ang ulan. Mayroon pa bang pag-asa ang sangkatauhan, sabihin mo, mayroon pa ba? Maraming tao ang nagugutom, oh, kay lungkot ng mga kaluluwa. Pumatay ng kapwa tao ba ay kailangan upang tayo ay mabuhay? Isa lang ang ating buhay, iisa lang ang ating hanggan. Kapayapaan sa mundo’y ating hanapin, makakamtan kung gustuhin. Isa lang ang ating buhay, iisa lang ang ating hanggan. Kapayapaan sa mundo’y ating hanapin, makakamtan kung gustuhin.

Copyright © | Year Posted 2006




Post Comments

Poetrysoup is an environment of encouragement and growth so only provide specific positive comments that indicate what you appreciate about the poem. Negative comments will result your account being banned.

Please Login to post a comment

A comment has not been posted for this poem. Encourage a poet by being the first to comment.


Book: Reflection on the Important Things