Home » Poems » Best » Yusuf Bulbul » Best Yusuf Bulbul Poems

Best Poems Written by Yusuf Bulbul

Below are the all-time best Yusuf Bulbul poems as chosen by PoetrySoup members

Details | Yusuf Bulbul Poem

Hengame

Hengâme 2

yagmur yagiyor üryan ve telas içinde izmir’e
bir kadinin incecik parmaklari gibi dokunuyor bedenime
iterek karanligi geçiyorum sarhos dervisler mezarligindan
cebimde intihara meyilli flüt sesini annem saniyorum
yanilgidan içimdeki tanri resimlerini ters çakiyorum kaburgama



daglara ormanlara suya inaniyorum içime düsmüs süpheden
dionysos’a kiziyorum sesimi bosaltiyorum bakire bir cümleye
rest diyorum yasadigim ana gören olmuyor korkudan
süzüldüm can ve ten üstünden delirmesin diye sizi
kendimi ve psikiyatri doktorumu yitiriyorum
ablak suratli monolog bir budanin aklinda



eklem yerlerimde repliksiz korkunç titremeler yaliyor kendini
nietzsche ile karsilasiyoruz psikiyatri kavsaginda
kan sicaktir diyorum parmaklarimi çikariyorum beynimden
durmaksizin su içiyorum elmaya kan bulasiyor agliyorum
nilgü’nü hatirliyorum bir balkona siginiyorum




meryem ve üç kardesi bir de isa
yemin olsun ki ölüm yamalidir diyorum
sonsuzlugun girtlagindan çekiyorum kemiklerimi
ainsten oluyorum çocuklugum kaçiyor anne karnina

Details | Yusuf Bulbul Poem

Bulgular

siiri üç ayakli sandalyenin üzerine birakip
yari çiplak bir küfrü lavaboya kusuyorum
yüzümün yarisini aynada kirip
ebem kusagindan bir ölünün
yanlislikla yarasini kanatiyorum
vaziyet sizdim kabugum kirilmisti
kemiklerimi bakir bir sinide kana bulastirip
ellerimi kesip pencereden disari atiyorum

susuyorum melenkolik bir sigintiyla
askilardan bir bir topluyorum sancilari
cigerlerimde sustali bir biçak
azick ölsem diyorum azicik
fazlasi saksida kuruyan adsiz bir çiçek mi

bir seyler oluyor
koridorun en sonun da
dis kapinin hemen arkasinda
ters dönmüs kaplumboga hissi
karinca sürüsü sirtinda tabut ok yönünde agit
ayriliga dönerken duymakla görmek arasinda ki an
bas agrilarimi buz dolu bir kovanin içine bosaltiyorum

geride biraktigim her sey bas asagi sarkik
anlamini yitiriyor tilsim tüm bulgular pozitif
sadakatsiz ve omurgasiz bir gölgenin
içinden geçtim de tutunamadim annemin saçlarina
siiri sargi bezine sarip
simetrigi bozuk bir masanin üstüne birakiyorum