Kom wind, kom weer – Kom oseaan
(Geïnspireer deur Laurika Rauch se lied)
Ek droom van my eie huis eendag by die see
Vir Laurika eentyd was dit nag
Myne staan ook op ‘n rots: maar dis dag
Daar in my huisie oordink ek my weë
Geen wind, geen weer, of oseaan maak my bang
Nagwaak nie meer, maar met daglig versier
Al is ons arm, my huisie is duur
Want daai kant is hartjies aan die muur op gehang
Sonsak, Suidwester se wind laat my bid:
Ek dank U o Heer vir die goed wat ek het
Die oseaan, my maatjie, die stoep en my bed
Hier by my huisie kan ons rustig sit
"Kom wind, kom weer – Kom oseaan"
Die storms en winde kan ek nou verstaan.
Categories:
rauch, philosophy,
Form: I do not know?