Ulan

Matatapos na ang tag-init Bubuhos na muli ang malalakas na ulan Ang mga uhaw na lupa’y madidiligan nang muli Ang mga bitak na naukit sa init ay pagtatagpuin nanamang muli Ang mga nanunuyot na ilog ay aapaw nanamang muli Tag-ulan na bubuhos nanaman ang malalaks na ulan Madidiligan na rin itong nanunuyot ko’ng balat Na pinangarap madiligan ng iyong mga pawis habang magkayakap Mahugasan sana to’ng mga sugat na nagiinit na sa sakit To’ng mga bitak sa puso na inukit ng sakit Ay tila di na maghihilum at di na muling mapagtatagpo Kaya tanging pakiusap gawan mo ito ng ilog Pagmukain mo’ng magandang alaala Kahit na ang umaagos dito ay mga bumabahang sakit Tag ulan na naman bubuhos na naman ang malalakas na ulan Sa gitna nito’y magagawa ko’ng tumayo sayo’ng harapan Magagawa ko’ng ngumiti kahit na nasasaktan Ang mga luha’y aagos nang di mo namamalayan Ang pagpatak ng mga luha’y sasabay sa pagpatak ng ulan Ito’ng sakit na nararamda’y magagawang pagtakpan Ito’ng sakit na di na kayang hugasan kahit pa ang nagngangalit na bagyo Itong sakit ay di kayang lunurin kahit pa sa pinakamalalim na baha ng karagatan Matapos man itong tag-ulan at kahit na ilang malalakas na bagyo ang dumaan Itong pag mamahal sa’yo ay mananatiling buhay at mananatiling sa’yo.