Onbemind
Toe dit als eindig
Daar was nêrens om te
gaan
Ek het myself versteek
Gehoop iemand sal my
kry
Die dag het nooit gekom
Soos tyd verloop het die
pyn verdwyn
Ek dog die herinneringe
was finaal weg
Ek was verkeerd
Die keer is daar nie uit
kom kans
Uit die deur aan die einde
van die oorlog binne my
gees
Daar is geen aan beweeg
van waar ons op gehou
het
Daar is geen toekoms vir
ons
Ek het so baie van binne
gesterf
Ek het die pyn anvaar
Ek sal nie terug kyk nie
Ek sal nooit
Jy weet nie
Jy gee nie om nie
Jy sal nooit besef
Al wat ek weet van liefde
is pyn
Die persoon wat jy eens
was
Is dood en verot
Ek lewe met 'n mes in my
hart
'n Herinnering van wat ek
nie kan wees
Daar is niks wat jy kan
doen
Jy besef nie
Jy ag nie
Jy was nooit deel van my
lewe
Jy sal nooit wees nie
Ek was gebore sonder
liefde
Onbemind
Copyright © Johan Geustyn | Year Posted 2012
Post Comments
Poetrysoup is an environment of encouragement and growth so only provide specific positive comments that indicate what you appreciate about the poem. Negative comments will result your account being banned.
Please
Login
to post a comment