Gewete

GEWETE.

Hoe jy nie in die lug bly hang nie
jou koue greep , harde hale
en tussen die droe takke le jy vir my en glimlag 
en daar  skiet die hemel oop

oplaas `n warm wind
wat streel streel jou koue asem weg blaas
en hoor nou net die kore van `n oggend lied 
bring die lente stuk stuk terug 

met eens die verlede lank klaar verby
en sit ek weer in die oggend strale
ek hou jou briesie op `n afstand weg 
lag lag fluit die lente blare 

skoon is die lug met aand sterre skitter 
diep asems en tande kners 
stok styf span die rug want
skielik hoor ek jou nog sag sag vir my vluister.

Post Comments

Poetrysoup is an environment of encouragement and growth so only provide specific positive comments that indicate what you appreciate about the poem. Negative comments will result your account being banned.

Please Login to post a comment

A comment has not been posted for this poem. Encourage a poet by being the first to comment.