Written by
Andrew Marvell |
Quid facis Arctoi charissime transfuga coeli,
Ingele, proh sero cognite, rapte cito?
Num satis Hybernum defendis pellibus Astrum,
Qui modo tam mollis nec bene firmus eras?
Quae Gentes Hominum, quae sit Natura Locorum,
Sint Homines, potius dic ibi sintre Loca?
Num gravis horrisono Polus obruit omnia lapsu,
Jungitur & praeceps Mundas utraque nive?
An melius canis horrescit Campus Aristis,
Amuius Agricolis & redit Orbe labor?
Incolit, ut fertur, saevam Gens mitior Oram,
Pace vigil, Bello strenua, justa Foro.
Quin ibi sunt Urbes, atque alta Palatia Regum,
Musarumque domus, & sua Templa Deo.
Nam regit Imperio populum Christina ferocem,
Et dare jura potest regia Virgo viris.
Utque trahit rigidum Magnes Aquilone Metallum,
Gandet eam Soboles ferrea sponte sequii.
Dic quantum liceat fallaci credere Famae,
Invida num taceat plura, sonet ve loquax.
At, si vera fides, Mundi melioris ab ortu,
Saecula Christinae nulla tulere parem.
Ipsa licet redeat (nostri decus orbis) Eliza,
Qualis nostra tamen quantaque Eliza fuit.
Vidimus Effigiem, mistasque Coloribus Umbras:
Sic quoque Sceptripotens, sic quoque visa Dea.
Augustam decorant (raro concordia) frontem
Majestas & Amor, Forma Pudorque simul.
Ingens Virgineo spirat Gustavus in ore:
Agnoscas animos, fulmineumque Patrem.
Nulla suo nituit tam lucida Stella sub Axe;
Non Ea quae meruit Crimine Nympha Polum.
Ah quoties pavidum demisit conscia Lumen,
Utque suae timuit Parrhasis Ora Deae!
Et, simulet falsa ni Pictor imagine Vultus,
Delia tam similis nec fuit ipsa sibi.
Ni quod inornati Triviae sint forte Capilli,
Sollicita sed buic distribuantur Acu.
Scilicet ut nemo est illa reverentior aequi;
Haud ipsas igitur fert sine Lege Comas.
Gloria sylvarum pariter communis utrique
Est, & perpetuae Virginitatis Honos.
Sic quoque Nympharum supereminet Agmina collo,
Fertque Choros Cynthi per Juga, per Nives.
Haud aliter pariles Ciliorum contrahit Arcus
Acribus ast Oculis tela subesse putes.
Luminibus dubites an straverit illa Sagittis
Quae foret exuviis ardua colla Feram.
Alcides humeros coopertus pelle Nemaea
Haud ita labentis sustulit Orbis Onus.
Heu quae Cervices subnectunt Pectora tales.
Frigidiora Gelu, candidiora Nive.
Caetera non licuit, sed vix ea tota, videre;
Nam chau fi rigido stant Adamante Sinus.
Seu chlamys Artifici nimium succurrerit auso,
Sicque imperfectum fugerit impar Opus:
Sive tribus spernat Victrix certare Deabus,
Et pretium formae nec spoliata ferat.
Junonis properans & clara Trophaea Minervae;
Mollia nam Veneris praemia nosse piget.
Hinc neque consuluit fugitivae prodiga Formae,
Nectimuit seris invigilasse Libris.
Insommem quoties Nymphae monuere sequaces
Decedet roseis heu color ille Genis.
Jamque vigil leni cessit Philomela sopori,
Omnibus & Sylvis conticuere Ferae.
Acrior illa tamen pergit, Curasque fatigat:
Tanti est doctorum volvere scripta Virum.
Et liciti quae sint moderamina discere Regni,
Quid fuerit, quid sit, noscere quicquid erit.
Sic quod in ingenuas Gothus peccaverit Artes
Vindicat, & studiis expiat Una suis.
Exemplum dociles imitantur nobile Gentes,
Et geminis Infans imbuit Ora sonis.
Transpositos Suecis credas migrasse Latinos,
Carmine Romuleo sic strepit omne Nemus.
Upsala nec priscis impar memoratur Athenis,
Aegidaque & Currus hic sua Pallas habet.
Illinc O quales liceat sperasse Liquores,
Quum Dea praesideat fontibus ipsa sacris!
Illic Lacte ruant illic & flumina Melle,
Fulvaque inauratam tingat Arena Salam.
Upsalides Musae nunc & majora conemus,
Quaeque mihi Famae non levis Aura tulit.
Creditur haud ulli Christus signasse suorum
Occultam gemina de meliore Notam.
Quemque tenet charo descriptum Nomine semper,
Non minus exculptum Pectore fida refert.
Sola haec virgineas depascit Flamma Medullas,
Et licito pergit solvere corda foco.
Tu quoque Sanctorum fastos Christina sacrabis,
Unica nec Virgo Volsiniensis erit.
Discite nunc Reges (Majestas proxima coelo)
Discite proh magnos hinc coluisse Deos.
Ah pudeat Tanitos puerilia fingere coepta,
Nugas nescio quas, & male quaerere Opes.
Acer Equo cunctos dum praeterit illa Britanno,
Et pecoris spolium nescit inerme sequi.
Ast Aquilam poscit Germano pellere Nido,
Deque Palatino Monte fugare Lupam.
Vos etiam latos in praedam jungite Campos,
Impiaque arctatis cingite Lustra Plagis.
Victor Oliverus nudum Caput exerit Armis,
Ducere sive sequi nobile laetus Iter.
Qualis jam Senior Solymae Godfredus ad Arces,
Spina cui canis floruit alba comis.
Et lappos Christina potest & solvere Finnos,
Ultima quos Boreae carcere Claustra premunt.
Aeoliis quales Venti fremuere sub antris,
Et tentant Montis corripuisse moras.
Hanc Dea si summa demiserit Arce procellam
Quam gravis Austriacis Hesperiisque cadat!
Omnia sed rediens olim narraveris Ipse;
Nec reditus spero tempora longa petit.
Non ibi lenta pigro stringuntur frigore Verba,
Solibus, & tandem Vere liquanda novo.
Sed radiis hyemem Regina potentior urit;
Haecque magis solvit, quam ligat illa Polum.
Dicitur & nostros moerens andisse Labores,
Fortis & ingenuam Gentis amasse Fidem.
Oblatae Batavam nec paci commodat Aurem;
Nec versat Danos insidiosa dolos.
Sed pia festinat mutatis Foedera rebus,
Et Libertatem quae dominatur amat.
Digna cui Salomon meritos retulisset honores,
Et Saba concretum Thure cremasset Iter.
Hanc tua, sed melius, celebraverit, Ingele, Musa;
Et labor est vestrae debitus ille Lyrae.
Nos sine te frustra Thamisis saliceta subimus,
Sparsaque per steriles Turba vagamur Agros.
Et male tentanti querulum respondet Avena:
Quin & Rogerio dissiluere fides.
Haec tamen absenti memores dictamus Amico,
Grataque speramus qualiacumque fore.
|
Written by
Calvin Ziegler |
AM GRISCHTDAAG
Sis Grischtdaag. Die ganz Welt iwwer
Frei die Leit sich sehr,
Un alles is harrlich, as wann der Daag
Vom Himmel gelosse waer.
Ich hock allee in mei Zimmer
Un denk so iwwer die Zeit -
Wie der Geischt vun Grischt sich immer
Weider un weider ausbreid:
Un wie heit in yeder Famillye
Frehlich un gutes Mut
In die liewi aldi Heemet
Sich widder versammle dutt.
Ach widder deheem! Ach, Yammer! -
Net all! Deel sin yo heit
Zu weit vun uns ab zu kumme -
Fatt in de Ewichkeit.
Net all deheem! Verleicht awwer -
Unich behaap's kann sei -
Im Geischt sin mir all beisamme
Un griesse enanner uff's nei!
So sin mir vereenicht widder -
Loss die Zeit vergeb wiesie will;
Ich drink eich ein Gruss, ihr Brieder!
Verwas sitzt dir all so schtill?
Weit ab - iwwer Barig un Valley,
Un iwwer die Ewichkeit's Brick -
Vun eich Brieder all, wie Geischdeschall
Kummt mir Eier Gruss zerick.
AT CHRISTMAS
It's Christmas. The whole world over
Everyone's filled with love,
And everything's joyful, as if the day
Was given from above.
I sit alone in my room
Thinking about the times -
How the spirit of Christ always
Wider and wider shines.
And how today all families
With much happiness embrace
As they gather once again
In the dear old home place.
All home again! Oh, not so! -
Not all! Some today in reality
Are far from us below -
Away in eternity!
Not all at home! Perhaps though -
And I insist I knew -
In the spirit we're all together
And greet each other anew.
So we are together again -
May the time go as it will,
I drink to you a toast, brothers!
Why do you all sit so still?
Far away - over valley and ridge,
And over the eternal bridge -
From you brothers, like a spiritual echo
Your greeting returns below.
|
Written by
Gaius Valerius Catullus |
O qui flosculus es Iuuentiorum,
non horum modo sed quot aut fuerunt
aut posthac aliis erunt in annis.
mallem diuitias Midae dedisses
isti cui neque seruus est neque arca
quam sic te sineres ab illo amari.
`Qui? Non est *****bellus?' inquies. Est:
sed bello huic neque seruus est neque arca.
Hoc tu quam libet abice eleuaque:
Nec seruum tamen ille habet neque arcam.
MELLITOS oculos tuos Iuuenti
siquis me sinat usque basiare
usque ad milia basiem trecenta,
Nec mi umquam uidear satur futurus,
non si densior aridis aristis
sit nostrae seges osculationis.
NEMONE in tanto potuit populo esse, Iuuenti,
bellus homo, quem tu deligere inciperes.
Praeterquam iste tuus moribunda ab sede Pisauri
hospes inaurata palladior statua,
qui tibi nunc cordi est, quem tu praeponere nobis
audes. Et nescis quod facinus facias?
SURRIPUI tibi dum ludis, mellite Iuuenti
suauiolum dulci dulcius ambrosia.
Verum id non impune tuli, namque amplius horam
suffixum in summa me memini esse cruce
dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis
tantillum uestrae demere saeuitiae.
Nam simul id factum est multis diluta labella
guttis abstersisti omnibus articulis.
ne quicquam nostro contractum ex ore maneret,
tamquam commictae spurca saliua lupae.
praeterea infestum misero me tradere amore
non cessasti omni excruciarique modo,
ut mi ex ambrosia mutatum iam foret illud
suauiolum tristi tristius elleboro.
quam quoniam poenam misero proponis amori
numquam iam posthac basia surripiam.
|
Written by
Marriott Edgar |
The day after Christmas, young Albert
Were what's called, confined to his bed,
With a tight kind of pain in his stummick
And a light feeling up in his head.
His parents were all in a fluster
When they saw little lad were so sick,
They said, 'Put out your tongue!', When they'd seen it
They said, 'Put it back again - quick!'
Ma made him a basin of gruel,
But that were a move for the worse;
Though the little lad tried hard to eat it,
At the finish he did the reverse.
The pain showed no signs of abating,
So at last they got Doctor to call.
He said it were in the ab-domain
And not in the stummick at all.
He sent up a bottle of physick,
With instructions on t' label to say,
'To be taken in a recumbent posture,
One teaspoon, three times a day.'
As Ma stood there reading the label
Pa started to fidget about.
He said 'Get a teaspoon and dose him,
Before he gets better without.'
'I can manage the teaspoon' said Mother
A look of distress on her face.
'It's this 'ere recumbent posture...
I haven't got one in the place.'
Said Pa, 'What about Mrs Lupton?..
Next door 'ere - you'd better ask her;
A woman who's buried three husbands
Is sure to have one of them there.'
So they went round and asked Mrs Lupton,
'Aye, I know what you mean,' she replied,
'I 'ad one on order for 'Orace,
But poor dear got impatient and died.'
She said, 'You'd best try the Co-Op shop,
They'll have one in stock I dare say;
' Fact I think I saw one in the winder
Last time I was passing that way.'
So round they went to the Co-Op shop,
And at the counter for household supplies;
Pa asked for a recumbent posture
And the shopman said 'Yes sir... what size?'
Said Ma, 'It's for our little Albert,
I don't know what size he would use,
I know he takes thirteen in collars,
And sixes, four fittings, in shoes.'
'If it's little lads size as you're wanting,'
Said the shopman, 'I'm sorry to say,
We nobbut had one in the building,
And that one were sold yesterday.'
He sent them across to a tin-smith,
Who said, 'I know what you've in mind;
If you'll draw me a pattern, I'll make one.'
But Pa'd left his pencil behind.
They tried every shop they could think of,
They walked for two hours by the clock,
And though most places reckoned to keep them,
They'd none of them got one in stock.
The last place they tried was the chemist,
He looked at them both with a frown.
And told them a recumbent posture
Were Latin, and meant lying down.
It means 'Lying down' - put in Latin
Said Father, 'That's just what I thowt.'
Then he picked up a side-glance from Mother,
And pretended he hadn't said nowt.
'They're not dosing my lad with Latin.'
Said Mother, her face looking grim,
'Just plain Castor Oil's all he's getting
And I'm leaving the posture to him.'
|