Son

Son Die son by my het reeds gesak Die duisternis was dik en koud ‘n Kaartjie maak my bene swak Vir daardie nuwe oponthoud Maar die kaartjie het alreeds verval Toe het dit effens lig geword Die nag was eintlik baie kort Vir my het ek geweet, jy sal. Nou’t die son weer opgekom Haar lewe is die lig wat blom Ja die son, sak nooit nie weer As ek maar kon, sou ek dit keer Mag ek lewe met die Son Ja, daarso wou ek ewig bly Al het ek reën oppad gekry Ek het bly hoop vir net die Son Ja – Son, ja!