Skeiding
Skeiding
Al meer en nog meer is donkerder mure
‘n verskynsel wat opspring hier reg voor my oë
Tussen die hede en eensame ure
weet ek die skeiding is nog nie genoë
Veg ek en poog ek om daardeur te kom
vind ek is daar nie ‘n deurang rondom.
Verlangend na iets wat met my moet gebeur
tas ek maar steeds leer ek niks nie daardeur
Spring oor, laat ek aan die ander kant val
my hare en tande die stof ingeklem
my lyf oor die muur hang, ek’s seker ek sal
aanhou en nie meer probeer om te rem
Hoor jy my stik!
Of is die muur dalk te dik?
Copyright © Herman Dormehl | Year Posted 2015
Post Comments
Poetrysoup is an environment of encouragement and growth so only provide specific positive comments that indicate what you appreciate about the poem.
Please
Login
to post a comment