Nung Una

Nang unang nagtagpo Ngumiti ang araw Napawi ang basa at malumbay na puso 'Di na ininda ang hapdi ng kinahapunan Nagtawanan ang bawat kaluluwa Umiyak ang mga damdamin Nagsalo sa init at lamig Nabusog ang puso Sa gulo may kaayusan Sa gulo may kaayusan? Isang malaking tanong Isang tanong unti lamang ang may sagot Ilang unos ang dumaan Damdaming puno na ng nyebe Ang ihip ng hangin ay mainit, nakakapaso Liliparin ng isipan ang mga nasabi Pero pilit itinatago ng puso ang hapdi 'Di maikukubli ang luha 'Di na muli babalik ang ngiti ng araw Pumikit ka na at humanda sa pagbitaw Dahil mauulol ang pusong sugatan Kakain ng bububog at tinik Makikiusap na parang pulubi ang pagkatao Ngunit di ka na pakikinggan Nung unang nagtagpo ngumiti ang araw Nagyon badya ng ulan na parang halimaw.